Naprotechnologia w oparciu o Model Creightona

Podstawowym narzędziem diagnostycznym wykorzystywanym w naprotechnologii jest Model Creightona. Powstał on w 1976 r. w Stanach Zjednoczonych jako niezależne opracowanie metody owulacyjnej Bilingsów. Twórcą metody był doktor Thomas W. Hilgers, założyciel Instytutu Pawła VI w Omaha  oraz twórca naprotechnologii.

Model Creightona to jedna z metod naturalnego planowania rodziny, jednak w odróżnieniu od większości z nich, nie ogranicza się on wyłącznie do oceny płodności kobiety. Dzięki zastosowaniu niezwykle precyzyjnego, standaryzowanego zapisu tzw. biowskaźników uzyskiwanych przez kobietę w trakcie codziennych obserwacji, karta Modelu Creightona stanowi niezgłębioną skarbnicę wiedzy nie tylko o zdrowiu ginekologicznym i prokreacyjnym kobiety. Pozwala również zaobserwować nieprawidłowości w obrębie diety czy żywienia.

Model Creightona może być stosowany zarówno przez pary planujące odłożenie czy też uniknięcie poczęcia, stanowiąc wspaniałą alternatywę dla inwazyjnych metod antykoncepcji, jak również przez kobiety karmiące piersią, w okresie przed menopauzalnym oraz kobiety, które są zainteresowane zrozumieniem natury swoich cykli.

W naszym ośrodku największą grupę użytkowników Modelu Creightona stanowią pacjenci borykający się z problemem niepłodności. W ich przypadku Model Creightona ma szerokie spektrum zastosowań, a należą do nich:

• Monitorowanie płodności
• Monitorowanie nieprawidłowości w zakresie zdrowia ginekologicznego i prokreacyjnego, w tym: ocena hormonów tarczycy, przysadki i jajnika, niedomogi ciałka żółtego, torbieli jajników, endometriozy, polipów, mięśniaków, stanów zapalnych w obrębie miednicy mniejszej, tendencji do nawracających poronień, a także alergii i nietolerancji pokarmowych oraz wiele innych.
• Monitorowanie przebiegu leczenia: w trakcie kilku/kilkunastu cykli obserwacji kobieta monitoruje zmiany zachodzące w jej cyklach pod wpływem zastosowanego leczenia.