Ochronna medycyna prokreacyjna

Panujący współcześnie w medycynie prokreacyjnej pogląd mówi, że leczenie niepłodności winno być uwieńczone narodzinami zdrowego dziecka, a biegłe stosowanie procedur medycznych powinno iść w parze z poszanowaniem rozwiązań mających na celu zapobieganie problemom jatrogennym (wywołanych działaniem lekarskim).

Ochronna medycyna prokreacyjna, w obrębie której możemy wyróżnić naprotechnologię, potrafi sprostać tym wymaganiom. Metoda ta umożliwia rozpoznanie i leczenie niepłodności małżeńskiej uwzględniając w swoim postępowaniu:

• obserwację cyklu miesięcznego kobiety,
• kompleksową diagnostykę kobiety i mężczyzny,
• wykorzystanie nowoczesnych form leczenia niezabiegowego i zabiegowego.

Kluczowym założeniem metody jest wnikliwa obserwacja objawów świadczących o płodności w przebiegu cyklu miesięcznego, a także wykorzystanie tych obserwacji dla celów diagnostyki oraz terapii schorzeń ginekologicznych i ogólnoustrojowych, wpływających niekorzystanie na procesy związane z prokreacją.

Ważną rolę odgrywa tu wywiad i standaryzacja objawów cyklu miesięcznego kobiety. W tym celu wykorzystuje się model płodności Creightona (tzw. CREIGHTON MODEL System), będący modyfikacją klasycznej metody Bilingsów. Obserwacje zebrane pod nadzorem instruktora systemu Creightona są następnie analizowane i interpretowane przez lekarza specjalistę. Po uwzględnieniu dalszych metod diagnostycznych, m.in. metod hormonalnej diagnostyki cyklu płciowego, ultrasonografii czy badania nasienia męskiego, lekarz specjalista opracowuje indywidualny dla każdej pary plan leczenia, uwzględniający (w razie potrzeby) wysoce specjalistyczne procedury z zakresu ginekologii operacyjnej. Wykorzystuje również aktualną wiedzę z dziedziny endokrynologii, alergologii, immunologii, chorób układu pokarmowego, genetyki, zaburzeń metabolicznych i dietetyki.